“Zolang ik het werk nog leuk vind en scherp kan blijven, ga ik door”

Zo’n 2,5 jaar geleden was het voor Marja tijd om met pensioen te gaan. “Ik heb toen al aan mijn toenmalige baas gevraagd of ik wat langer door mocht werken. Daar heb ik uiteindelijk nog twee verlengingen gehad, maar op een gegeven moment houdt het een keer op natuurlijk.” Na die twee verlengingen is Marja even thuis geweest. “Dit was aan het begin van de zomer met prachtig weer, dus dan is het makkelijker”, vertelt Marja. Maar toen de dagen steeds korter werden, besefte Marja dat ze toch het contact miste met mensen en collega’s. “Ik zeg altijd of je nou te maken hebt met klanten, huurders of met patiënten in dit geval; het maakt allemaal niet uit. Het mensencontact vind ik het allerbelangrijkste en nog steeds heel leuk.” Toch snijdt het mes aan twee kanten. “Financieel is het niet per se nodig, want ik ben ervan overtuigd dat je altijd kunt rondkomen als het moet. Maar ik vind het gewoon heel leuk om weer wat te doen. Dat het betaald is, is extra leuk meegenomen.” 

Toen Marja weer een beetje aan het oriënteren was naar de mogelijkheden, stuitte ze op een vacature bij het SIC. Deze werd gedeeld door een oud-collega van haar die inmiddels al een tijd werkzaam was bij DC Klinieken. “Mijn collega Jessica kende ik nog van vroeger. Ik heb haar geappt hoe ze het werken bij DC Klinieken ervaarde en of deze vacature wellicht iets voor mij zou zijn. Uiteindelijk heb ik gesolliciteerd en mocht ik op gesprek komen.” Inmiddels werkt Marja al vijf maanden met veel plezier bij het Service- en Informatiecentrum van DC Klinieken. “Momenteel doe ik alleen nog maar ‘outbound’. Dat betekent dat ik zelf patiënten bel aan de hand van alle verwijzingen om afspraken in te plannen. Het blijft heel divers want het ene moment heb je iemand uit Groningen met een accent aan de telefoon en het andere moment iemand uit Maastricht die ik wat lastiger versta. Dat is heel erg leuk.”

Toen Marja weer een beetje aan het oriënteren was naar de mogelijkheden, stuitte ze op een vacature bij het SIC. Deze werd gedeeld door een oud-collega van haar die inmiddels al een tijd werkzaam was bij DC Klinieken. “Mijn collega Jessica kende ik nog van vroeger. Ik heb haar geappt hoe ze het werken bij DC Klinieken ervaarde en of deze vacature wellicht iets voor mij zou zijn. Uiteindelijk heb ik gesolliciteerd en mocht ik op gesprek komen.” Inmiddels werkt Marja al vijf maanden met veel plezier bij het Service- en Informatiecentrum van DC Klinieken. “Momenteel doe ik alleen nog maar ‘outbound’. Dat betekent dat ik zelf patiënten bel aan de hand van alle verwijzingen om afspraken in te plannen. Het blijft heel divers want het ene moment heb je iemand uit Groningen met een accent aan de telefoon en het andere moment iemand uit Maastricht die ik wat lastiger versta. Dat is heel erg leuk.”

Het team van het SIC is erg divers. Volgens Marja maakt dat het nog leuker. “Het is super fijn dat er zo’n mengeling is aan mensen. Er werken hier bijvoorbeeld studenten, alleenstaande moeders en mensen van verschillende afkomst. Ik vind die diversiteit heel leuk. Ik ben echt in een warm bad terecht gekomen. Er wordt ook heel veel gedaan voor personeel. Er is echt aandacht voor ons,” vervolgt Marja. Ze is voorlopig nog niet van plan om te stoppen. “Ik heb altijd gezegd dat zolang ik het werk nog leuk vind en scherp kan blijven, ga ik door. We gaan het zien. Ik vind dat je dankbaar moet zijn voor de kansen die je krijgt.”